شبکه جهانی کامپیوترها

آشنایی با 15 دستور کاربردی یونیکس که هر کاربر باید بداند

آشنایی با 15 دستور کاربردی یونیکس که هر کاربر باید بداند 767 431 geektor.ir
15 دستور ضروری یونیکس که هر کاربر باید بداند


آشنایی با 15 دستور کاربردی یونیکس که هر کاربر باید بداند

تاریخچه یونیکس


یونیکس سیستم عاملی است که از دهه 60 میلادی در آزمایشگاه بل توسط گروهی از محققان به رهبری کن تامپسون و دنیس ریچی توسعه داده شده است.
هدف اولیه یونیکس ارائه یک سیستم اشتراک زمانی چند کاربره برای محاسبات علمی بود. این سیستم به زبان اسمبلی و بعداً به زبان C نوشته شد. در طول سال ها، یونیکس تکامل یافته و گسترش یافته است تا به یکی از محبوب ترین سیستم عامل های مورد استفاده امروز تبدیل شود. طراحی آن بر بسیاری از سیستم عامل های دیگر، از جمله لینوکس، تأثیر گذاشته است.
نقاط قوت یونیکس در پایداری، امنیت و مقیاس پذیری آن نهفته است که آن را به گزینه ای محبوب برای سرورها و محیط های محاسباتی با کارایی بالا تبدیل می کند.
امروزه یونیکس به توسعه و استفاده در برنامه های مختلف، از سرورها گرفته تا دستگاه های تلفن همراه و سیستم های تعبیه شده ادامه می دهد. به طور خلاصه، تاریخ یونیکس داستانی از نوآوری، تکامل و ارتباط پایدار است. یونیکس از زمان پیدایش در دهه 60 تا استفاده مداوم آن در روزگار کنونی، نیروی محرکه بسیاری از پیشرفت‌های تکنولوژیکی بوده و همچنان جزء حیاتی محاسبات مدرن است.


خب حالا که تا حدودی با تاریخچه یونیکس آشنا شدیم، بهتره بریم سراغ اصل مطلب و کاربری‌ترین دستورات یونیکس رو با هم مرور کنیم.

برگه تقلب دستورات یونیکس

  • ls : از این دستور برای فهرست کردن فایل‌ها و دایرکتوری‌ها در مسیر کاری فعلی استفاده می‌شود.
  • cd : از این دستور برای تغییر دایرکتوری کاری فعلی استفاده می شود.
  • mkdir : از این دستور برای ایجاد دایرکتوری جدید استفاده می شود.
  • touch : از این دستور برای ایجاد یک فایل خالی جدید استفاده می شود.
  • cat : از این دستور برای نمایش محتویات یک فایل استفاده می شود.
  • rm : از این دستور برای حذف فایل ها یا دایرکتوری ها استفاده می شود.
  • cp : از این دستور برای کپی فایل ها یا دایرکتوری ها استفاده می شود.
  • mv : از این دستور برای جابجایی یا تغییر نام فایل ها یا دایرکتوری ها استفاده می شود.
  • grep : از این دستور برای جستجوی یک الگو در یک فایل یا مجموعه ای از فایل ها استفاده می شود.
  • find : از این دستور برای جستجوی فایل ها و دایرکتوری هایی که با معیارهای خاصی مطابقت دارند استفاده می شود.
  • chmod : از این دستور برای تغییر مجوزهای یک فایل یا دایرکتوری استفاده می شود.
  • tar : از این دستور برای ایجاد، دستکاری یا استخراج فایل های آرشیو استفاده می شود.
  • ps : از این دستور برای نمایش لیستی از فرآیندهای در حال اجرا استفاده می شود.
  • kill : از این دستور برای خاتمه دادن به یک فرآیند استفاده می شود.
  • ssh : از این دستور برای اتصال از طریق یک پوسته ایمن به یک دستگاه از راه دور استفاده می شود.


همانطور که حتما می‌دانبد، این دستورات فقط چند نمونه از دستورات رایج یونیکس هستند و دستورات بیشتری بسته به نیازهای خاص شما و سیستم مبتنی بر یونیکس که روی آن کار می کنید وجود دارد.

خلاصه


ما در این مقاله از سری مقاله های گیکتور متوجه شدیم که سیستم‌عامل یونیکس بیش از 50 سال است که وجود دارد و تأثیر عمیقی بر محاسبات آنگونه که امروز می شناسیم داشته است.
تأثیر این سیستم عامل تقریباً در هر گوشه ای از دنیای محاسبات، از دستگاه های تلفن همراه گرفته تا ابر رایانه ها قابل احساس است. حتی با ادامه ظهور سیستم عامل های جدیدتر، یونیکس به عنوان پایه محاسبات مدرن باقی مانده است. میراث آن همچنان به نسل‌های جدید توسعه‌دهندگان و مدیران سیستم الهام می‌بخشد تا عمیقاً در مورد اصول اساسی محاسبات فکر کنند و سیستم‌های قوی و انعطاف‌پذیری بسازند که بتوانند در آزمون زمان مقاومت کنند. از بسیاری جهات، یونیکس چیزی فراتر از یک سیستم عامل است – این یک روش تفکر در مورد محاسبات است که همچنان به شکل دادن به دنیای اطراف ما ادامه می دهد.


امیدواریم شما عزیزان پس از مطالعه این مقاله به‌خوبی بتوانید با این 15 دستور کاربردی یونیکس که هر کاربر باید بداند به‌درستی آشنا شده باشید.

اشتراک گذاری این مقاله

تفاوت‌های bugs، errors، defects، faults ،failures در آزمون نرم افزار

تفاوت‌های bugs، errors، defects، faults ،failures در آزمون نرم افزار 900 500 geektor.ir
تفاوت‌های bugs, errors, defects, faults ,failures در آزمون نرم افزار


تفاوت‌های bugs، errors، defects، faults ،failures در آزمون نرم افزار


Bug چیست؟

باگ (Bug) یک اصطلاح پر کاربرد در توسعه نرم ‌افزار است. این اصطلاح برای توصیف هر رفتار غیر منتظره یا ناخواسته در یک سیستم نرم افزاری استفاده می شود.


باگ (Bug) یک مشکل یا خطایی است که باعث می‌شود نرم‌افزار رفتاری غیر عادی از خود به نمایش بگذارد که کاربران انتظار ندارند.


باگ‌ها یا مشکلات طیف وسیعی از تأثیرات بر عملکرد نرم افزار دارند. از مشکلات کوچکی که به راحتی قابل مدیریت هستند تا موارد بزرگی که می توانند استفاده از نرم‌افزار شما را غیرممکن کنند. این می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، مانند خطاهای برنامه نویسی، مشکلات پیکربندی سیستم یا مشکلات ورودی داده‌ها.


باگ‌های زیادی وجود دارند که می توانند بر عملکرد و کارایی نرم افزار تأثیر گذار باشند، اما رایج ترین نوع باگ، اشکالی است که شما با نام Crash می‌شناسید.


یک Bug نرم افزاری توانایی سازمان برای تعامل با کاربران، تولید سرنخ، تسهیل خرید و موارد دیگر را مختل می کند. بنابراین باید در اسرع وقت ریشه کن شود.

Defect چیست؟


Defect یا نقص در تست نرم افزار به انحراف یا تغییر نرم افزار از نیازهای کاربران یا کسب و کار اشاره دارد. که باعث می‌شود یک سیستم نرم افزاری به شیوه ای ناخواسته رفتار کند.


شما می‌توانید نقص ها را در هر مرحله از چرخه عمر توسعه نرم افزار، از جمع آوری نیازمندی ها تا آزمایش و استقرار، معرفی کرد.


Defect یک مشکل در کد نویسی نرم‌افزار است که تیم تست وظیفه شناسایی آن‌ها را برعهده دارد.


نقص در یک محصول می‌تواند باعث جلوگیری از عملکرد مورد نظر توسط نرم افزار شود. نقص‌ها در طول چرخه توسعه نرم افزار توسط توسعه دهندگان اتفاق می افتند. هنگامی که یک برنامه نویس یا توسعه دهنده در مرحله توسعه اشتباهی جزئی یا کلی مرتکب شود، می توان منتظر یک نقص بود.


انواع مختلفی از نقص‌ها وجود دارد که می توانید در طول چرخه توسعه نرم افزار با آنها مواجه شوید.


بصورت کلی 6 نوع نقص وجود دارد:

  1. نقص‌های محاسباتی (Arithmetic Defects)
  2. نقص‌های دستوری (Syntax Defects)
  3. نقص‌های منطقس (Logical Defects)
  4. نقص‌های عملکرد (Performance Defect)
  5. نقص‌های چند رشته‌ای (Multithreading Defect)
  6. نقص‌های رابط (Interface Defect)

Error چیست؟


در آزمون نرم‌افزار، خطا (Error) اشتباهی است که توسط یک توسعه‌دهنده در کد انجام می‌شود. خطا باعث می‌شود نرم‌افزار به شیوه‌ای غیرمنتظره رفتار کند. خطاها می توانند در هر مرحله از چرخه عمر توسعه نرم افزار رخ دهند و می توانند ناشی از طیف گسترده ای از عوامل از جمله خطای انسانی، فرضیات نادرست، منطق نادرست یا ارتباطات ضعیف باشند.


هنگامی که خطایی رخ می دهد، ممکن است باعث defect یا fault در نرم افزار شود. که در ادامه این مقاله با fault نیز آشنا می‌شویم.

Failure چیست؟


گاهی اوقات در حین اجرای برنامه، سیستم نتایج غیرمنتظره ای تولید می کند که می تواند منجر به شکست (Failure) برنامه شود.


در شرایط یا محیط های خاص، نقص‌ها (Defects) می توانند دلیل شکست (Failure) باشند. البته فقط گاهی اوقات و گاهی اوقات دلایل ممکن است متفاوت باشد.


هر نقصی یا defect منجر به شکست یا Failure نمی شود.


Failure همچنین می تواند به دلیل خطاهای انسانی در هنگام تعامل با نرم افزار رخ دهد. به عنوان مثال، اگر یک انسان مقدار ورودی اشتباهی قرار دهد، ممکن است خرابی نرم افزار رخ دهد. پس با این حال، یک شکست می تواند عمداً توسط یک فرد در سیستم ایجاد شود.

چند نکته :


در طول تست نرم افزار، اگر یک تستر مطمئن نباشد که آیا یک موقعیت معین دچار شکست (Failure) است یا خیر، می توان آن را یک حادثه (incident) نامید.


سپس می‌بایست حادثه را بیشتر بررسی کرد، پس این حوادث گزارش شده را برای توسعه دهندگان ارسال می کنند تا آنها بتوانند حادثه را تجزیه و تحلیل کنند.


Failure اصطلاحی است که بعد از مرحله تولید نرم افزار می آید.


برای قضاوت در مورد کیفیت نرم افزار، باید قبل از استقرار آن به درستی بررسی شود، زیرا کیفیت، در افزایش اعتماد مشتری و در نتیجه رونق کسب و کار اهمیت فراوانی
 دارد.


با این حال، Failure تنها زمانی در برنامه قابل شناسایی است که قسمت معیوب اجرا شود. اگر قطعات معیوب اصلا اجرا نشده باشند، آن قطعه نمی تواند باعث خرابی شود.


Fault چیست؟

Fault یک رفتار ناخواسته یا نادرست توسط یک برنامه کاربردی است که باعث ایجاد اخطار در برنامه می شود. اگر برطرف نشود، ممکن است منجر به ایجاد شکست (failure) در کار کد مستقر شده شود.


اگر اجزای مختلف کد نرم‌افزار به یکدیگر متکی باشند، یک خطا ممکن است باعث ایجاد مشکل در چندین مؤلفه شود.


در یک نرم‌افزار درحال توسعه یک خطای جزئی می تواند منجر به یک خطای سطح بالا شود. شما می‌توانید با اتخاذ تکنیک های برنامه نویسی، متدولوژی های توسعه، تجزیه و تحلیل کد از این خطاها جلوگیری کرد.

چند نمونه از انواع fault

  1. خطا در الگوریتم (Algorithm fault)
  2. خطای نحوی (Syntax fault)
  3. خطای محاسباتی (Computational fault)
  4. خطای زمان‌بندی (Timing fault)
  5. خطای اسناد (Documentation fault)
  6. خطای بار اضافه (Overload fault)
  7. خطای سخت افزار (Hardware fault)
  8. خطای نرم‌افزار (Software fault)
  9. خطای حذف (Omission fault)


شما در این مقاله با این اصطلاحات آشنا شدید و امید است با توجه به این اطلاعات بدست آمده در مورد تفاوت‌های bugs، errors، defects، faults ،failures در آزمون نرم افزار بتوانید به راحتی خطاهای موجود در پروژه‌های درحال توسعه خود را تمیز دهید.


در اینجا ما به انتهای مقاله‌ی تفاوت‌های bugs، errors، defects، faults ،failures در آزمون نرم افزار رسیدیم. ما در این مقاله از سری مقالات گیکتور سعی کردیم شما عزیزان را کمی بیشتر با اطلاحات رایج در مراحل توسعه نرم افزار (آزمون نرم افزار) آشنا کنیم. امیدوایم این مقاله به شما عزیزان اطلاعات کافی در مورد این اصطلاحات رایج و کاربری تست نرم افزار داده باشد.
شما می توانید انتقادات و پیشنهادات خود را از طریق پل‌های ارتباطی ما در صفحه تماس با ما، با ما در میان بگذارید.

اشتراک گذاری این مقاله

اولین تجربه استفاده من از Chat-GPT

اولین تجربه استفاده من از Chat-GPT 1865 1080 geektor.ir
اولین تجربه استفاده من از Chat-GPT


اولین تجربه استفاده من از Chat-GPT


Chat-GPT چیست؟

قبل از شروع این مقاله بهتر است توضیح مختری به دوستانی که اطلاعات کافی در مورد این مدل زبانی ندارند ارائه کنیم.
پس اگر شما اطلاعات کافی‌ای در مورد چت جی پی تی دارید می‌توانید از این قسمت عبور کنید.
Chat-GPT یک ربات مکالمه محور است که توسط شرکت اوپن ای‌ آی (Open AI) توسعه یافته است (البته خودش معتقده که توسط این شرکت آموزش داده شده 🙂 ).
چت جی پی تی طراحی شده است تا بصورت خودکار پاسخ‌هایی را برای سوالات شما ارائه کند.
هدف از توسعه این مدل ارائه پاسخ‌های با کیفیت یه سوالات کاربران است.
لازم بذکر است که این مدل همواره در حال یادگیری است.

چت جی بی تی

Pagination یا صفحه بندی چیست؟

صفحه‌بندی یکی از قسمت‌های طراحی وبسایت است که با استفاده از آن شما می‌توانید محتواهای طولانی خود را به چند قسمت مجزا بشکنید. شما با انجام همین عمل بظاهر ساده به کاربران خود اجازه می‌دهید تجربه راحت‌تری در استفاده از وبسایت یا وب‌اپلیکیشن شما داشته باشند.

 

صفحه بندی

مورد استفاده من از Chat-GPT:
در یکی از پروژه‌های در حال توسعه‌ی خودم نیاز به ایجاد یک صفحه بندی برای کاربران دریافت شده از طرف دیتابیس (DataBase) بود. ما در این مرحله تعداد تقریبا بالایی کاربر را از طرف Back-end و بدون صفحه بندی دریافت می‌کردیم (مثلا 1000 کاربر مختلف) و نیاز داشتیم تمام این کاربران را در یک Popup برای انجام عملیاتی به مدیران وبسایت نمایش دهیم.


به همین خاطر نیاز داشتیم برای راحتتر در دسترس بودن این کاربران یک صفحه بندی برای آنها ایجاد کنیم.
با توجه به در دسترس نبودن بک اند دولوپر و همینطور راحت بودن ایجاد صفحه بندی برای کاربران تصمیم بر مدیریت این قسمت در فرانت شد.
به همین خاطر دست بکار شدم و به سرعت با توجه به نیاز پروژه کد مورد نیاز برای ایجاد یک Pagination یا صفحه بندی را نوشتم.


بعد از اینکه کدم کامل شد متوجه شدیم که ظاهر این صفحه بند قراره تغییر کنه 🤷‍♂️. پس به سرعت دست بکار شدیم و ظاهر جدید رو ساختیم اما نکته مهم ماجرا اینجا بود که با توجه به این ظاهر مجبور شدم قسمت مهمی از کدهای جاوااسکریپت را هم تغییر بدم.
و با توجه به این تغییرات انجام گرفته بشدت احساس میکردم کدم نیاز به تغییر داره و امکان بهینه‌ترشدن این کد وجود داره.
در همین حین بود که چت جی پی تی با سرو صدای زیادی وارد بازار شد و صحبت‌های زیادی می‌شد که ابزاری اومده که قراره برنامه نویسا رو بیکار کنه و … .


خلاصه من تصمیم گرفتم برم و ببینم این ابزار قدرتمند که باعث ایجاد همچین صحبت‌هایی در بین جامعه برنامه نویسی شده چیه
برای شروع تصمیم گرفتم با کمک این هوش مصنوعی کد صفحه بندی‌ای که نوشته بودم رو بهینه کنم.
در ادامه این مقاله شما کدی که من نوشته بودم رو می‌بینید.

کد غیر بهینه من


برای اینکه شما این قطعه کد را بهتر درک کنید بعضی از متغییر ها یا شرط‌ها رو بهتون توضیح میدم.
قبل از هر چیزی باید بدانید که این کد در ساختار پروژه (Vue js) ویو جی اسی نوشته شده است پس در برخی از خطوط برای دسترسی به متغییرهای سراسری (data) نیاز به استفاده از کلمه this. داریم.
با توجه به توضیحات بالا متوجه می شویم که عبارت this.numberOfVisiblePageButton برای داینامیک بودن تعداد دکمه‌های مورد نمایش برای صفحه بندی است و تمامی عبارت‌هایی که با کلمه this شروع شده برای دسترسی متغییرهای تعریف شده در قسمت data هستند.
متغییرهای min و max برای محاسبه‌ی اولین و آخرین دکمه قابل نمایش در صفحه است به‌عنوان مثال اگر ما بخواهیم در این صفحه بندی همواره 5 دکمه را نمایش دهیم و صفحه فعلی ما 6 باشد خواهیم داشت. let min = 4 و let max = 8
دو شرط بعدی زمانی اجرا می‌شوند که ما از مینیمم و ماکسیمم خود عبور کرده باشیم یا به‌عبارت بهتر باید بگوییم این شروط از عبور ما از مقادیر کمترین و بیشترین جلوگیری می‌کند.
در ادامه با توجه به اینکه دکمه‌هایی برای رفتن به صفحه قبل و بعد داریم اگر مکان فعلی ما برابر با 1 باشد دکمه رفتن به صفحه قبل نمایش داده نمی شود و اگر با آخرین مقدار دکمه ها برابر باشد دکمه رفتن به صفحه بعد نمایش داده نمی‌شود.
و در نهایت مقادیر min و max و مقادیر بین آنها را در آرایه‌ای ذخیره می‌کنیم که در صفحه نمایش دهیم.
حال امیدارم با توجه به توضیحات من در مورد این کد به درک بهتری از نحوه عملکرد آن رسیده باشید.
همانطور که می‌بینید این کد نیاز به بهبود دارد. پس کد را در چت جی پی تی قرار دادم و ازش خواستم که آن را بهینه کند.

در زیر شما کد بهینه شده من توسط chat-GPT را مشاهده می‌کنید که در ادامه توضیحاتی را در مورد این کد ارائه می‌کنم.

بهینه‌سازی شده کد من

همان‌گونه که مشاهده می‌کنید تغییرات بسیار زیادی در این دو تابع وجود دارد که اولین تغییر خطوط کمتر نسبت به کد نوشته شده توسط من بود دومین تغییر را می‌توان گفت استفاده درست‌تر و همینطور هوشمندانه‌تر از زبان جاوااسکریپت است.


نکته مهم: پس از بهینه سازی و بررسی درستی عملکرد کد دریافتی از چت جی پی تی متوجه وجود اشتباهاتی در این قطعه کد شدم که در چند مرحله با ارائه توضیحات بیشتر توانستیم به این قطعه کد با عملکرد صحیح برسیم.


این بود اولین تجربه استفاده من از Chat-GPT که با شما عزیزان در میان گذاشتم.
با توجه به این تجربه و تجربه‌های بعدی من از استفاده از چت جی پی تی می‌توانم بگویم که این ابزار را می‌توان به عنوان دستیاری بسیار مفید و کارا در نظر گرفت.

ما در گیکتور امیدواریم شما عزیزان را برای درک بهتر چت جی بی تی (chat-GPT) کمک کرده باشیم.
شما عزیزان می‌توانید انتقادها و پیشنهادهای خود را از طریق پل‌های ارتباطی موجود در صفحه تماس با ما، با ما در میان بگذارید.

اشتراک گذاری این مقاله

برخی از مهمترین پروتکل‌های اینترنتی

برخی از مهمترین پروتکل‌های اینترنتی 2560 1536 geektor.ir
برخی از پروتکل‌های اینترنتی


برخی از مهمترین پروتکل‌های اینترنتی

مهمترین پروتکل‌های اینترنتی


Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) :
همانگونه که در مقاله مقدمه ای بر پروتکل های اینترنتی توضیح دادیم در شبکه اینترنت رایانه‌ها برای برقراری ارتباط با یکدیگر به آدرس‌های IP احتیاج دارند.

می‌دانید که برای متصل شدن به یک شبکه می‌بایست آدرس IP در رنج آن شبکه داشته باشیم. پس تمام دستگاه‌هایی که در یک شبکه در حال فعالیت هستند باید با آدرس‌های IP در یک رنج خاص آدرس دهی شوند. حال زمانی که تعداد دستگا‌های موجود در شبکه زیاد باشد آدرس دهی به تک تک دستگاه‌ها زمان گیر و مشکل و یا حتی غیر ممکن است، پس ما نیازمند یک روش پویا برای مدیریت این فرایند هستیم. با توجه به وجود چنین فرایند پیچیده‌ای و نیاز به وجود روشی برای رفع موارد گفته شده پروتکل DHCP تعریف شد.
عملکرد این پروتکل به صورت کاملا کلی به این صورت است که شما درخواست خود را به DHCP ارسال میکنید و یک IP از DHCP دریافت می‌کنید.


Domain Name System Protocol (DNS) :
DNS که مخفف عبارت Domain System Name است یک پروتکل برای تبدیل نام دامنه به IP و بالعکس است.
در طول روز ما به دفعات از این سیستم استفاده می‌کنیم.
در واقع می‌توان گفت DNS در دنیای اینترنت نقشی مشابه دفترچه تلفن در موبایل شما را دارد .
همانگونه که شما برای هر شماره تلفن در لیست مخاطبان خود یک نام انتخاب کرده‌اید با استفاده از DNS هم برای هر آدرس IP می‌توانید یک نام انتخاب کنید. بعنوان مثال Geektor.ir
لازم بذکر است که عمل تبدیل نام به IP و یا بالعکس با استفاده از سیستم سخت افزاری‌ای به نام DNS Server انجام میگیرد.
بصورت خیلی ساده می‌توان گفت که DNS Server همانند یک پایگاه داده که به هر IP یک آدرس متناظر اختصاص داده استعمل می‌کند و شما با درخواست هر نام دامنه درواقع از این سرویس برای دسترسی به IP متناظر با آن درخواست می‌زنید.


Internet Message Access Protocol (IMAP) :
IMAP یا Internet Message Access Protocol پروتکلی برای انتقال و ارتباطات ایمیل در وب است.
IMAP به شما اجازه می دهد تا در هر مکانی که هستید به ایمیل خود بروید.
سرور IMAP به طور معمول در پورت شماره 143 را تنظیم می کند.


Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) :
روزانه، میلیون‌ها ایمیل متشکل از ایمیل‌های شخصی یا کاری به افراد مختلف ارسال می‌شوند. حتی با وجود شبکه‌های اجتماعی مختلف در تلفن‌های همراه، باز هم ایمیل یک روش پرکاربرد و مطمئن برای ارتباط‌های شخصی و کاری است.
smtp، یک پروتکل ساده برای انتقال ایمیل است که برای ارسال و دریافت نامه‌های الکترونیکی از آن استفاده می‌شود. این پروتکل به دلیل محدودیت‌هایی در نگهداری نامه‌ها، معمولا با پروتکل‌های POP3 یا IMAP استفاده می‌شود.


Post Office Protocol (POP) :
پروتکل ایمیل POP مخفف عبارت Post Office Protocol می باشد و توسط کلاینت ایمیل Local برای دریافت پیام های ایمیلی از یک سرور ریموت استفاده میشود. در حال حاضر نسخه 3 از این پروتکل مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنابراین شما در بسیاری از تنظیمات کلاینت ایمیل با عبارت POP3 مواجه خواهید شد. مهمترین ویژگی ای که پروتکل ایمیل POP یا POP3 را از پروتکل IMAP متفاوت میکند، نحوه دانلود ایمیل ها از یک سرور ریموت می باشد. وقتی که شما از POP3 استفاده میکنید، کلاینت ایمیل Local به سرور Remote متصل میشود و ایمیل ها را بر روی دستگاه محلی شما دانلود میکند .


File Transfer Protocol (FTP) :
هنگام اجرای وب‌سایت‌ها و برنامه‌های کاربردی وب خود در اینترنت، به یک روش برای انتقال فایل‌ها از رایانه خود به سروری که روی آن اجرا می‌شوند نیاز دارید. پروتکل استاندارد مورد استفاده برای این کار، پروتکل انتقال فایل یا FTP است. FTP به شما امکان فهرست، ارسال، دریافت و حذف فایل ها را در سرور می دهد. سرور شما باید یک سرور FTP را اجرا کند و شما به یک سرویس گیرنده FTP در دستگاه خود نیاز دارید.


Secure Shell Protocol (SSH) :
هنگامی که کار با سرورها را شروع می کنید، همچنین به راهی برای ورود به سیستم و تعامل با رایانه از راه دور نیاز خواهید داشت. متداول ترین روش برای انجام این کار استفاده از پروتکل Secure SHell است که معمولاً SSH نامیده می شود. استفاده از کلاینت SSH به شما این امکان را می‌دهد که به سرور SSH در حال اجرا بر روی سرور متصل شوید تا دستورات را روی رایانه راه دور انجام دهید.
تمام داده‌های ارسال شده از طریق SSH رمزگذاری شده است. این بدان معنی است که اشخاص ثالث نمی توانند داده های ارسال شده را درک کنند. فقط رایانه های فرستنده و گیرنده می توانند داده ها را درک کنند.


SSH File Transfer Protocol (SFTP) :
هنگام استفاده از FTP، داده ها به طور ناامن منتقل می‌شوند. این بدان معنی است که اشخاص ثالث ممکن است داده‌هایی را که شما ارسال می‌کنید درک کنند. می‌گویند، می‌تواند برای انتقال فایل‌ها از طریق پروتکل SSH استفاده شود. این تضمین می کند که داده ها به طور ایمن منتقل می شوند. اکثر مشتریان FTP از پروتکل SFTP نیز پشتیبانی می کنند.


و در پایان
امیدواریم با خواندن این مقاله کمی بیشتر با برخی از مهمترین پروتکل‌های اینترنتی آشنا شده باشید در مقاله های بعدی با TCP/IP و OSI آشنا خواهیم شد.

اشتراک گذاری این مقاله

HTTP به زبان ساده

HTTP به زبان ساده 1000 500 geektor.ir
مقدمه ای بر HTTP


HTTP به زبان ساده

https


خب حالا که بهش توجه کردید بهتره بهتون بگم که این علامت نشان دهنده این است که شما از نسخه ایمن HTTP استفاده میکنید. HTTP یکی از اصلی‌ترین پروتکل‌های شبکه جهانی اینترنت است.


شما به وسیله HTTP این امکان را دارید که به وب‌سرور ها درخواست زده و نتیجه را دریافت کنید. پس می‌توان گفت HTTP یک پروتکل ارتباطی است.


HTTP مخفف عبارت Hypertext Transfer Protocol است. که برای انتقال منابع وب استفاده می‌شود.


HTTP یک پروتکل مبتنی بر درخواست است.
جمله بالا بدین معناست که یک سرویس گیرنده با استفاده از HTTP یک درخواست را به سرور ارسال می‌کند و و وب‌سرور پاسخ را به مرورگر یا سرویس گیرنده برمی‌گرداند.

 

آشنایی با ساختار HTTP


در این قسمت از مقاله قصد داریم کمی بیشتر با HTTP آشنا بشیم.
یک درخواست HTTP تشکیل شده از method, path, version است.
Method :
متد در این نوع درخواست تعریف کننده عملی است که قصد انجام آن را داریم. رایج‌ترین روش‌های HTTP استفاده از GET، POST، PUT و DELETE است.

 

آشنایی مختصر با متد ها


GET : برای دریافت اطلاعات از سرور است.
POST : برای ارسال داده‌ها به سرور است.
PUT : برای به‌روزرسانی داده‌های موجود مورد استفاده است.
DELETE : برای حذف منابع مورد استفاده است.

 

مسیر


مسیر در درخواست‌های HTTP نشان دهنده محل ذخیره منابع در وب سرور است.
به‌عنوان مثال اگر آدرس سایت شما http://yourSite.com/ باشد و شما آدرس http://yourSite.com/index.htm را درخواست کرده باشید مسیر index.htm خواهد بود

نسخه


نسخه های مختلفی از HTTP وجود دارد که برخی از آنها مثل 1.1 یا 2.0 بیشتر از سایرین مورد استفاده قرار می‌گیرند.

Header


header یا سرفصل‌ها شامل اطلاعات اضافی در مورد درخواست است.

بررسی ساختار پاسخ HTTP


اکنون، بیایید جزئیاتی را در مورد ساختار پاسخ HTTP پوشش دهیم. پاسخ های HTTP از قالبی مشابه فرمت درخواست پیروی می کنند.
به دنبال هدر، پاسخ به صورت اختیاری حاوی متن پیام متشکل از محتوای پاسخ مانند سند HTML، فایل تصویر و غیره خواهد بود. کدهای وضعیت HTTP نشان می دهد که آیا درخواست های HTTP با موفقیت انجام شده است یا خیر.


مقادیر کد در محدوده 100-599 هستند و بر اساس هدف گروه بندی می شوند و پیام وضعیت نیز نمایش متنی از علت بازگشت کد وضعیت است.
شما حتما در طول وب‌گردی خود با خطاهای 404 یا 500 و سرور در دسترس نیست مواجه شده ‌اید که این همان پیام وضعیت است.

کدهای وضعیت بصورت خلاصه


می خواهم به طور خلاصه در مورد کدهای وضعیت و گروه بندی آنها به شما توضیح دهم. بصورت کلی ما 5 گروه از کدهای وضعیت را داریم که آنها با اولین رقم شماره خطا گروه بندی می شوند.
1 – Informational: از 100 تا 199 به گروه اطلاعات اختصاص داده شده اند.
2 – Successful : از 200 تا 299 به گروه پاسخ‌های موفق اختصاص داده شده اند.
3 – Redirection: از 300 تا 399 به گروه تغییر مسیر اختصاص داده شده اند.
4 – Client error: از 400 تا 499 به گروه خطای کاربر اختصاص داده شده اند.
5 – server error: از 500 تا 599 به گروه خطای سرور اختصاص داده شده اند.

رایج‌ترین پاسخ های دریافتی


1 – Informational : پاسخ با کد 100 که نشان دهنده این است که کاربر باید به درخواست خود ادامه دهد.
2 – Successful : پاسخ با کد 200 که نشان دهنده درخواست موفق است.
3 – Redirection : پاسخ با کد 301 یا 302 که نشان دهنده تغییر مسیر است.
4 – Client error : پاسخ با کد 400 که نشان دهنده اشتباه در ارسال اطلاعات است (لازم بذکر است که کد خطاهای دیگری همچون 401، 403 و 404 نیز از پرکاربردترین خطاهای بازگشتی دنیای وب هستند).
5 – server error : پاسخ با کد 500 که نشان دهنده خطای داخلی سرور است.

بررسی ساختار HTTPS


HTTPS نسخه امن است. برای برقراری ارتباط امن بین دو کامپیوتر استفاده می شود تا هیچ نفر سومی نتواند اطلاعات ارسالی و دریافتی را ببیند. این کار را با استفاده از الگوریتم‌های رمزگذاری انجام می‌شود. که احتمالش هست در آینده ای نزدیک در موردش صحبت کنیم.
در HTTPS نیز درخواست و پاسخ ها همانندHTTP ارسال و دریافت می‌شوند با این تفاوت که قبل از ارسال رمزنگاری شده و در مقصد این رمز شکسته شده و قابل استفاده است.
شما هر روز از HTTP یا HTTPS استفاده می‌کنید که راه تشخیص آن علامت قفل در کنار URL وبسایت است. در صورت وجود این قفل از HTTPS و درصورت مشاهده یک قفل باز از HTTP استفاده می‌کنید


از اینکه در این مقاله از رشته مقالات پروتکل‌های اینترنتی با ما همراه بودید از شما متشکریم در مقاله بعدی با پروتکل برخی از مهمترین پروتکل های اینترنتی با شما خواهیم بود.

اشتراک گذاری این مقاله

مقدمه ای بر پروتکل های اینترنتی

مقدمه ای بر پروتکل های اینترنتی 1460 730 geektor.ir
مقدمه ای بر پروتکل های اینترنتی


مقدمه ای بر پروتکل های اینترنتی

جیمیل


در ادامه این مقاله قصد داریم برخی از شباهت‌های موجود بین سیستم پستی سابق و ایمیل را با هم مقایسه کنیم.


بصورت کلی می‌توان گفت امروزه ارسال داده‌ها بدون آدرس های اینترنتی IP میسر نیست، با توجه به اینکه در زندگی امروز داده‌های ارسالی به یک بخش مهم تبدیل شده است. می‌توان این داده‌ها را بسیار پر اهمیت دانست


یک راه ساده برای تفهیم بیشتر IP ها این است که آنها را همچون آدرس ها پستی در نظر بگیریم


شباهت زیادی در عملکرد این دو وجود دارد همانطور که می‌دانید در ارسال بسته های پستی امکان اشتباه نیز وجود دارد، پس می‌توان گفت در پروتکل های اینترنتی نیز امکان اشتباه وجود دارد


در ادامه قصد داریم بیشتر در مورد پروتکل های اینترنتی صحبت کنیم. شما حتما می‌دانید که چگونه سیستم های کامپیوتری به هم متصل میشوند تا شبکه ها را به وجود بیاورند و همینطور شبکه ها به هم متصل می‌شوند تا اینترنت را تشکیل دهند.


هنگامی که داده‌ها را بین رایانه‌ها از طریق اینترنت ارسال می‌کنید، یک استاندارد رایج برای درک اینکه داده‌ها توسط رایانه‌ها و شبکه‌هایی که داده‌ها در طول آن منتقل می‌شوند مورد نیاز است. آنچه این امکان را فراهم می کند پروتکل اینترنتی (IP) است.


در حال حاضر IPV4 و IPV6 دو استاندارد رایج IP هستند.
در مثال پرکاربرد اداره پست وقتی شما نامه ای را به یک مقصد (به عنوان مثال یک دوست) ارسال میکنید باید آدرس دوست خودتون را به اداره پست بدهید تا این نامه به سمت مقصد مورد نظر شما حرکت کند.
حال می‌توان گفت IP نیز نقش آدرس پستی مقصد را برای رایانه شما ایفا می‌کند. به این صورت که در شبکه به هر رایانه یک IP اختصاص داده می‌شود

مقایسه ساختار


IP های ورژن 4 از چهار قسمت که هر قسمت آن به نقطه یا دات از هم جدا می‌شود تقسم شده‌اند که به هر قسمت از این چهار قسمت یک اکتت (Octet) می‌گویند.
بعنوان مثال : 192.168.1.1


در پروتکل نسخه شش. یک آدرس IP شامل هشت گروه از ارقام هگزا دسیمال است که با دو نقطه از هم جدا شده اند.
بعنوان مثال : 2001:db8:3333:4444:CCCC:DDDD:EEEE:FFFF


زمانی که شما یک داده را ارسال می‌کنید پیام شما حاوی یک سربرگ (Header) و یک بار یا داده (ِData) است.
دوباره برگردیم به سیستم پستی قدیمی شما در این سیستم زمانی که یک بسته ارسال میکنید علاوه بر آدرس مقصد آدرس مبدا را نیز می‌نویسید که در صورت نیاز بسته به مبدا باز گردد.
در پروتکل اینترنتی نیز به همین شکل است. آنها شامل آدرس IP مقصد و آدرس IP منبع هستند. این آدرس‌ها در سربرگ (Header) به همراه برخی اطلاعات اضافی برای کمک به تحویل بسته هستند


در بالا به این نکته اشاره کردیم که در سیستم پستی امکان اشتباه وجود دارد (آسیب دیدن بسته، گم شدن بسته و …) در پروتکل های اینترنتی نیز همینطور است


آنها می‌توانند از کار بیفتند، در حین انتقال آسیب ببینند یا خراب شوند یا در حین حمل و نقل از بین بروند یا گم شوند. برای حل این مشکلات، قسمت payload بسته ها حاوی پروتکل های دیگری نیز می باشد.


دو پروتکل متداول عبارتند از: پروتکل کنترل انتقال که با نام TCP و پروتکل دیتاگرام کاربر که به نام UDP نیز شناخته می شود.
هر دوی این پروتکل‌ها حاوی بارهایی هستند که حاوی پروتکل‌های بیشتری در داخل آنها هستند


امیدوارم بعد از خواندن این پست شما عزیزان توانسته باشید ارتباط بهتری با IP ادرس‌ها گرفته باشید. ما در مقاله دوم از این مجموعه در مورد HTTP صحبت میکنیم.
با ما همراه باشید

اشتراک گذاری این مقاله

اینترنت چیست؟

اینترنت چیست؟ 2560 1707 geektor.ir
اینترنت


اینترنت چیست؟

شبکه چیست؟

به مجموعه ارتباط بین دو یا چند کامپیوتر مختلف شبکه می‌گویند در واقع هنگامی که ما دو یا چند کامپیوتر را به هم متصل می‌کنیم، طوری که ارتباط و تبادل اطلاعات بین این مجموعه انجام شود شبکه ساخته ایم.

کاربرد اینترنت چیست؟

در دنیای امروز اینترنت بصورت گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. می‌توان گفت که از کوچکترین فعالیت‌ها (سفارش غذا) تا بزرگترین آنها (برخی امورات بین المللی) بصورت مستقیم یا حداقل با یک وابسته از این طریق استفاده از این شبکه انجام می‌شوند.

می‌توانیم بگوییم امروزه اینترنت بستری برای برخی شغل‌های نوپا فراهم ساخته است و به سبب وجود آن افراد زیادی در دنیا مشغول به کار می باشند.

اینترنت چگونه کار میکند؟

امروزه سرعت رشد اینترنت انفجاری شده است. به‌نظر می‌رسد فرار از انفجار www غیر ممکن باشد. از آنجایی که اینترنت به بخش بزرگی از زندگی ما تبدیل شده است، برای استفاده موثر از آن به درک درستی نیازمندیم.

ما در این مقاله می‌خواهیم به شما برای درک بهتر این بستر کمک کنیم. شما می توانید با استفاده از پل‌های ارتباطی موجود در وبسایت نظرات خود را برای ما ارسال کنید.

آدرس های اینترنتی چیست؟

همانطور که پیش‌تر گفتیم اینترنت بزرگترین شبکه کامپیوتری جهان است. یا به‌عبارتی دیگر این بستر شبکه جهانی از کامپیوتر هاست از این رو هر کامپیوتر متصل به اینترنت باید آدرسی منحصر به‌فرد داشته باشد.

آدرس های اینترنتی به شکل nnn.nnn.nnn.nnn هستند که nnn باید عددی از 0 تا 255 باشد.
همه ما این آدرس را با نام IP یا Internet Protocol می‌شناسیم.

شما میتوانید در تصویر زیر دو کامپیوتر متصل به اینترنت با ادرس‌های متفاوت را مشاهده کنید.

IP-Address


برای انتقال اطلاعات از یک رایانه به رایانه دیگر نیازی به دنبال کردن یک مسیر ثابت نداریم در واقع ممکن است در حین انتقال مسیر تغییر کند. این انتقال اطلاعات بصورت بسته‌ای انجام می‌شود و بسته به عوامل خاصی ممکن است مسیرهای مختلفی را طی کند.

بصورت کلی نحوه عملکرد اینترنت چگونه است ؟


همانطور که پیشتر گفتیم اینترنت یک شبکه جهانی تشکیل شده از میلیونها کابل، کامپیوترها و دستگاههای هوشمند دیگر است.


شما با اتصال به این بستر می‌توانید به اطلاعات مختلفی دست پیدا کنید. ما در این بخش سعی داریم با استفاده از یک مثال ساده نحوه ارسال و بازگشت پیام در این شبکه جهانی را به شما نمایش دهیم.


فرض کنید شما می‌خواهید یک وبسایت را مورد بررسی قرار دهید برای اینکه این وبسایت در سیستم شما نمایش داده شود می‌بایست از چند مرحله بصورت کلی عبور کنیم.

  1. وارد کردن نام یا ادرس وبسایت مورد نظر در مرورگر.
  2. انتقال درخواست مشاهده این وبسایت از مرورگر به شرکت ارائه دهنده اینترنت یا ISP.
  3. ارسال درخواست از ISP به سرورهای نام دامنه یا DNS server.
  4. جستجوی وبسایت مورد نظر و دریافت اطلاعات وبسایت از سرور میزبان مقصد.
  5. نمایش اطلاعات دریافت شده در مرورگر شما.


لازم بذکر است که تمامی این فرایند طی حداقل مدت زمان صورت میگیرد.


تصویر زیر بخوبی مراحل فوق را به نمایش درآورده است.

مراحل ارسال و دریافت درخواست

معرفی چند مفهوم رایج


IP : همانطور که پیشتر گفتیم برای شناسایی بهتر سیستم های متصل در این شبکه بزرگ از ادرس هایی بصورت رشته ای از اعداد استفاده میکنیم که این آدرس ها را IP می‌نامند. بطور کلی دو نوع IP با نامهای IPv4 و IPv6 داریم.


Port : برای جلوگیری از اشتباه سرورها در زمانهایی شلوغ برای هر نوع درخواست پورت هایی را بصورت قرار دادی داریم که وظیفه اصلی این پورت ها تفکیک نوع درخواست ها از هم می‌باشد.
بعنوان مثال زمانی که شما درخواست مشاهده یک صفحه وب را دارید از پورت 80 این سرور استفاده میکنید.


Bandwidth : پهنای باند اینترنت شما که مفهومی کاملا مجزا با سرعت اینترنت شما می‌باشد در حقیقت حداکثر اطلاعاتی است که شما میتوانید در یک واحد زمانی مشخص از طریق اتصال فعلی خود ارسال یا دریافت کنید.

هدف از این مقاله


ما در این مقاله تلاش کردیم که به ساده‌ترین شکل ممکن کلیات اینترنت یا به عبارتی دیگر حداقل دانش مورد نیاز اینترنت را بیان کنیم. شما همینطور در این مقاله با برخی از اصطلاحات مهم و روزمره دنیای اینترنت اشنا شدید.

و در پایان


ما در گیکتور در تلاشیم تا با ارائه خدمات مناسب همواره در کنار شما عزیزان باشیم، امیداوریم با خواندن این مقاله به پاسخ پرسش های مورد نظر خود رسیده باشید.


شما عزیزان می‌توانید از طریق پل‌های ارتباطی موجود در وبسایت نظرات، انتقادات و پشنهادات خود را با ما در میان بگذارید.

اشتراک گذاری این مقاله