HTTP به زبان ساده

HTTP به زبان ساده 1000 500 geektor.ir
مقدمه ای بر HTTP


HTTP به زبان ساده

https


خب حالا که بهش توجه کردید بهتره بهتون بگم که این علامت نشان دهنده این است که شما از نسخه ایمن HTTP استفاده میکنید. HTTP یکی از اصلی‌ترین پروتکل‌های شبکه جهانی اینترنت است.


شما به وسیله HTTP این امکان را دارید که به وب‌سرور ها درخواست زده و نتیجه را دریافت کنید. پس می‌توان گفت HTTP یک پروتکل ارتباطی است.


HTTP مخفف عبارت Hypertext Transfer Protocol است. که برای انتقال منابع وب استفاده می‌شود.


HTTP یک پروتکل مبتنی بر درخواست است.
جمله بالا بدین معناست که یک سرویس گیرنده با استفاده از HTTP یک درخواست را به سرور ارسال می‌کند و و وب‌سرور پاسخ را به مرورگر یا سرویس گیرنده برمی‌گرداند.

 

آشنایی با ساختار HTTP


در این قسمت از مقاله قصد داریم کمی بیشتر با HTTP آشنا بشیم.
یک درخواست HTTP تشکیل شده از method, path, version است.
Method :
متد در این نوع درخواست تعریف کننده عملی است که قصد انجام آن را داریم. رایج‌ترین روش‌های HTTP استفاده از GET، POST، PUT و DELETE است.

 

آشنایی مختصر با متد ها


GET : برای دریافت اطلاعات از سرور است.
POST : برای ارسال داده‌ها به سرور است.
PUT : برای به‌روزرسانی داده‌های موجود مورد استفاده است.
DELETE : برای حذف منابع مورد استفاده است.

 

مسیر


مسیر در درخواست‌های HTTP نشان دهنده محل ذخیره منابع در وب سرور است.
به‌عنوان مثال اگر آدرس سایت شما http://yourSite.com/ باشد و شما آدرس http://yourSite.com/index.htm را درخواست کرده باشید مسیر index.htm خواهد بود

نسخه


نسخه های مختلفی از HTTP وجود دارد که برخی از آنها مثل 1.1 یا 2.0 بیشتر از سایرین مورد استفاده قرار می‌گیرند.

Header


header یا سرفصل‌ها شامل اطلاعات اضافی در مورد درخواست است.

بررسی ساختار پاسخ HTTP


اکنون، بیایید جزئیاتی را در مورد ساختار پاسخ HTTP پوشش دهیم. پاسخ های HTTP از قالبی مشابه فرمت درخواست پیروی می کنند.
به دنبال هدر، پاسخ به صورت اختیاری حاوی متن پیام متشکل از محتوای پاسخ مانند سند HTML، فایل تصویر و غیره خواهد بود. کدهای وضعیت HTTP نشان می دهد که آیا درخواست های HTTP با موفقیت انجام شده است یا خیر.


مقادیر کد در محدوده 100-599 هستند و بر اساس هدف گروه بندی می شوند و پیام وضعیت نیز نمایش متنی از علت بازگشت کد وضعیت است.
شما حتما در طول وب‌گردی خود با خطاهای 404 یا 500 و سرور در دسترس نیست مواجه شده ‌اید که این همان پیام وضعیت است.

کدهای وضعیت بصورت خلاصه


می خواهم به طور خلاصه در مورد کدهای وضعیت و گروه بندی آنها به شما توضیح دهم. بصورت کلی ما 5 گروه از کدهای وضعیت را داریم که آنها با اولین رقم شماره خطا گروه بندی می شوند.
1 – Informational: از 100 تا 199 به گروه اطلاعات اختصاص داده شده اند.
2 – Successful : از 200 تا 299 به گروه پاسخ‌های موفق اختصاص داده شده اند.
3 – Redirection: از 300 تا 399 به گروه تغییر مسیر اختصاص داده شده اند.
4 – Client error: از 400 تا 499 به گروه خطای کاربر اختصاص داده شده اند.
5 – server error: از 500 تا 599 به گروه خطای سرور اختصاص داده شده اند.

رایج‌ترین پاسخ های دریافتی


1 – Informational : پاسخ با کد 100 که نشان دهنده این است که کاربر باید به درخواست خود ادامه دهد.
2 – Successful : پاسخ با کد 200 که نشان دهنده درخواست موفق است.
3 – Redirection : پاسخ با کد 301 یا 302 که نشان دهنده تغییر مسیر است.
4 – Client error : پاسخ با کد 400 که نشان دهنده اشتباه در ارسال اطلاعات است (لازم بذکر است که کد خطاهای دیگری همچون 401، 403 و 404 نیز از پرکاربردترین خطاهای بازگشتی دنیای وب هستند).
5 – server error : پاسخ با کد 500 که نشان دهنده خطای داخلی سرور است.

بررسی ساختار HTTPS


HTTPS نسخه امن است. برای برقراری ارتباط امن بین دو کامپیوتر استفاده می شود تا هیچ نفر سومی نتواند اطلاعات ارسالی و دریافتی را ببیند. این کار را با استفاده از الگوریتم‌های رمزگذاری انجام می‌شود. که احتمالش هست در آینده ای نزدیک در موردش صحبت کنیم.
در HTTPS نیز درخواست و پاسخ ها همانندHTTP ارسال و دریافت می‌شوند با این تفاوت که قبل از ارسال رمزنگاری شده و در مقصد این رمز شکسته شده و قابل استفاده است.
شما هر روز از HTTP یا HTTPS استفاده می‌کنید که راه تشخیص آن علامت قفل در کنار URL وبسایت است. در صورت وجود این قفل از HTTPS و درصورت مشاهده یک قفل باز از HTTP استفاده می‌کنید


از اینکه در این مقاله از رشته مقالات پروتکل‌های اینترنتی با ما همراه بودید از شما متشکریم در مقاله بعدی با پروتکل برخی از مهمترین پروتکل های اینترنتی با شما خواهیم بود.

اشتراک گذاری این مقاله